تنها کشور دنیا که در تولید همه مواد غذایی خودکفاست
به گزارش بازار پرواز، نتایج مطالعه جدیدی حکایت از آن دارد که از بین ۱۸۶ کشور دنیا، تنها یک کشور می تواند تا تمام غذای مورد نیاز شهروندانش را بدون اتکا به واردات خارجی تولید نماید.
غزال زیاری: گویان، کشوری که کمتر نامش را شنیده اید. به جز این کشور، سایر ۱۸۵ کشور دنیا همچنان در مقابل تأثیرات جنگ، بلایای طبیعی و مناقشات تجاری بر تأمین مواد غذایی صدمه پذیر هستند.
در مطالعه انجام شده که نتایج آن در نشریه Nature Food انتشار یافت، این مساله مورد بررسی قرار گرفت که هر کشور تا چه اندازه می تواند نیاز غذایی مردمش در هفت گروه اصلی (میوه ها، سبزیجات، لبنیات، ماهی، گوشت، پروتئین های گیاهی و مواد نشاسته ای) را تأمین کند.
نتایج نشان داده است که در سطح جهانی، ۶۵ درصد کشورها بالاتر از نیاز جمعیتشان، گوشت و لبنیات تولید می کنند. در مقابل، کمتر از نیمی از کشورها قادر به تأمین کافی پروتئین های گیاهی (مثل لوبیا، نخود، عدس، مغزها و دانه ها) یا منابع نشاسته ای هستند و تنها ۲۴ درصد کشورها به میزان کافی سبزیجات تولید می کنند.
کشورهای رکورددار
گویان در آمریکای جنوبی تنها کشوری است که در این مورد بطور کامل خودکفا بحساب می آید. چین و ویتنام فاصله کمی تا این رکورد دارند و از هفت گروه غذایی، در شش گروه به مرز خودکفایی رسیده اند.
اما فقط یک هفتم کشورهای دنیا در پنج یا بیش از پنج دسته خودکفا هستند.
در مجموع، کشورهای اروپائی و آمریکای جنوبی بیش از سایر مناطق جهان به خودکفایی نزدیکند. از طرفی، کشورهای جزیره ای کوچک، کشورهای شبه جزیره عربستان و کشورهای کم درآمد بیشترین وابستگی را به واردات دارند. شش کشور افغانستان، امارات متحده عربی، عراق، ماکائو، قطر و یمن، حتی در یک گروه غذایی هم خودکفا نیستند.
البته بر اساس گفته محققان، خودکفا نبودن لزوماً بد نیست. دکتر یوناس شتِل، پژوهشگر دانشگاه گوتینگن و نویسنده اصلی مقاله در اینباره اظهار داشت: «لزومی نیست که یک کشور همه غذای مورد نیاز خویش را تولید نماید و علل منطقی و گوناگونی دراین رابطه وجود دارد.»
پس از تمامی گیری کرونا و آغاز جنگ روسیه و اوکراین بحث در رابطه با مزایا و معایب خودکفایی غذایی، باردیگر شدت گرفت؛ چونکه در طول این دوران ها، بی ثباتی ها عرضه مطمئن مواد غذایی به کشورهای واردکننده را مختل کرد. شتِل دراین رابطه اظهار داشت: « توجه مجدد به خودکفایی غذایی ملی، احتمالاً بازتابی از تحولات سیاسی گسترده تری مثل افزایش ملی گرایی و تمایل برخی کشورها به کاهش وابستگی به دیگران است.»
او در قسمت پایانی صحبت هایش اظهار داشت: «ایجاد زنجیره های تأمین غذایی مقاوم برای تضمین سلامت عمومی لازم است.»
منبع: sciencefocus
منبع: بازار پرواز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب