بزرگ ترین هواپیمای نظامی جهان با قابلیت حمل ۱۲ هلیکوپتر آپاچی!
به گزارش بازار پرواز، شرکت رادیا از طرح بزرگ ترین هواپیمای باری جهان با نام ویندرانر رونمایی کرده است که می تواند اسکادران های جنگی را به شکل کامل جا به جا کند.
به گزارش بازار پرواز به نقل از خبر آنلاین، به نقل از پدال، شرکت دفاعی آمریکایی رادیا با رونمایی از طرح مفهومی ویندرانر، از برنامه های خود برای ساخت بزرگ ترین هواپیمای تاریخ پرده برداشت. این غول پرنده برای حمل حجیم ترین محموله ها طراحی شده است؛ آن قدر بزرگ که بتواند یک اسکادران کامل از جنگنده ها یا هلیکوپترها را بدون نیاز به باز کردن قطعات، مستقیماً به خط مقدم نبرد منتقل کند. این طراحی، پاسخی مستقیم به دکترین های نظامی نوین و مفهوم پایگاه های پراکنده است. در نبردهای آینده، پایگاه های بزرگ و متمرکز به اهدافی آسان برای دشمن تبدیل می شوند. ویندرانر با قابلیت فرود روی باندهای خاکی و کوتاه ۱۸۰۰ متری، این امکان را فراهم می آورد که تجهیزات پیچیده و حیاتی به سرعت در مناطق دورافتاده، صعب العبور یا درگیر مستقر شوند.
این خاصیت خصوصاً در سناریوهای احتمالی در اقیانوس آرام که لجستیک به علت فواصل زیاد یک چالش بزرگ است، نقشی حیاتی ایفا می کند. برمبنای اطلاعات انتشار یافته، ویندرانر ابعاد غول آسایی برابر با طول ۱۰۸ متر، عرض بال ۸۰ متر و ارتفاع ۲۴ متر دارد. حجم محفظه بار داخلی آن بالاتر از ۶۸۰۰ مترمکعب تخمین زده می شود که حدود هفت برابر هواپیمای C-۵ گلکسی، بزرگ ترین هواپیمای ترابری فعلی ارتش آمریکا است. این فضا به ویندرانر اجازه می دهد تا در هر پرواز، ۱۲ هلیکوپتر تهاجمی آپاچی، شش هلیکوپتر ترابری شینوک یا چهار جنگنده F-۳۵ را بصورت کامل حمل کند.
اما نکته کلیدی در طراحی این هواپیما، تمرکز بر حجم داخلی بجای ظرفیت وزنی بار است. درحالی که غول هایی مانند C-۵ گلکسی و آنتونوف An-۱۲۴ می توانند به ترتیب ۱۳۰ و ۱۵۰ تن بار حمل کنند، حداکثر ظرفیت ویندرانر تنها ۷۲ تن است. این یعنی ویندرانر برای حمل اقلام بزرگ و حجیم مانند یک جنگنده کامل ایده آل است اما برای جابجایی تجهیزات سنگین و متراکم مانند تانک های اصلی میدان نبرد، گزینه مناسبی نخواهد بود. پروژه ویندرانر در شرایطی معرفی می شود که ستون فقرات ترابری سنگین آمریکا، یعنی C-۵، یک طرح قدیمی مربوط به سال ۱۹۶۸ است و تولید آن در سال ۱۹۸۹ متوقف گردید. رقیب اصلی آن یعنی An-۱۲۴ شوروی نیز از سال ۲۰۰۴ دیگر تولید نمی گردد. بااین حال، با عنایت به چالش های جدی در صنعت هوانوردی آمریکا و نبود برنامه های توسعه هواپیماهای ترابری غول پیکر برای بالاتر از نیم قرن، پرسش های جدی در مورد امکان سنجی و موفقیت غائی این پروژه بلندپروازانه مطرح است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب